De term ‘hemelsbreed’ of zoals men in het Engels zegt ‘as the crow flies’ is fascinerend. Letterlijk betekent hemelsbreeds ‘gemeten in rechte lijn’ en in figuurlijke zin ‘een zeer groot verschil’.
De afstand bijvoorbeeld tussen het kerkgebouw in Antwerpen en de tempel in Zoetermeer is volgens Google Maps (je zou zeggen een betrouwbare bron) 128 kilometer. Maar hemelsbreed of ‘as the crow flies’ is de afstand slechts 88 kilometer. Een verschil van maar liefst 40 kilometer. Blijkbaar is er een hemelsbreed verschil tussen de dingen die men vanaf de grond meet of vanuit de lucht; tussen de voor waar aangenomen afstand en de echte afstand; tussen aardse en hemelse maatstaven. Dat scheelt, om met Einstein te spreken,1 niet alleen in afstand, maar ook in tijd.
Het is dus een kwestie van perspectief, vanuit welk standpunt men een zaak bekijkt. Vanuit een aardse zienswijze of vanuit een hemels inzicht. Het oudtestamentische boek Prediker hanteert 27 keer de zinsnede “onder de zon” om te benadrukken dat alles vanaf de aarde of vanuit een werelds perspectief bekeken, ‘ijdel’ (lees: tijdelijk en relatief) is. Prediker concludeert dat goddelijke criteria alle mensen duiden wat goed is of kwaad, juist of verkeerd, correct of incorrect (Prediker 12:13-14).
Hedendaagse tempels herbergen en beschermen de meest zuivere standaarden die op aarde te vinden zijn. Zo heeft de tempel in Zoetermeer een voordeur die 1200 kg weegt, symbolisch om contaminatie te vermijden tussen de hemelse ijkpunten die binnen worden onderwezen en de wereldse normen die buiten worden gehanteerd. Blijkbaar is er een hemelsbreed verschil tussen wat heilig is en profaan, sacraal en seculier, gewijd en ontwijd, goddelijk en goddeloos, hemels en werelds, waar en niet waar, echt en niet echt.
De echte wereld
Toen John H. Groberg president van de Idaho Falls Idaho Tempel was, hoorde hij leden van de kerk regelmatig zeggen: “Ik wou dat ik de tempel, met zijn rust en stilte, niet hoefde te verlaten en hoefde terug te gaan naar de echte wereld, met zijn lawaai en frustratie.” Herkenbaar voor de meeste tempelgangers. De zinsnede ‘echte wereld’ hield president Groberg echter bezig totdat hij de volgende inspiratie ontving: “Dat wat eeuwig duurt, is echt; dat wat niet eeuwig duurt, is niet echt. De tempel is de echte wereld, niet deze tijdelijke.”
Hij schrijft: “Het is niet zo dat je de tempel verlaat en teruggaat naar de echte wereld, je verlaat de echte wereld (de tempel) en gaat terug naar de niet echte (tijdelijke) wereld. […] Maar omdat je in de tempel bent geweest, kun je de waarheden van de echte wereld meenemen terwijl je in de tijdelijke wereld leeft.”2
Hugh W. Nibley bevestigde: “Dat is precies wat een tempel doet: het plaatst ons in het licht van tijd en plaats.”3 Hoe fascinerend is het dat er letterlijk stukjes ‘hemel op aarde’ zijn, waar we alles kunnen ijken volgens zuivere, eeuwige waarheden die ons richting geven in tijd en plaats!
Voetnoten
- Albert Einstein’s relativiteitstheorie stelt dat ruimte en tijd niet twee entiteiten zijn, maar één entiteit die alle gebeurtenissen in het verleden, het heden en in de toekomst in het heelal bevat.
- Groberg, John H. Refuge and Reality: Blessings of the Temple. Salt Lake City: Deseret Book, 2012, 12.
- Nibley, Hugh W. Temple and Cosmos: Beyond This Ignorant Present. Salt Lake City: Deseret Book, 1992, 144.